Bardzo szczęśliwy poniedziałek:)

Zawsze powtarzałam że nie lubię poniedziałku, zazwyczaj wszystko co miałam zrobić w poniedziałek przenosiłam na inne dni tygodnia. Czemu? ano nie wiem, jakiś zabobon może...albo kobieca intuicja:D

Ale dzisiejszy poniedziałek jest zupełnie inny, i ten poniedziałek jest jednym ze szczęśliwszych....

A tak się zaczęło...

Wstałam z myślą...kolejny poniedziałek... trzeba jakoś przeżyć, jutro będzie lepiej...zasiadłam wygodnie przed komputerkiem żeby zobaczyć co na blogach piszczy...popatrzyłam ...ooo są wyniki Piaskownicowego wyzwania, zobaczymy kto tym razem ...a tutaj...ooooo nie może być...ale że ja, jak to, nie może być ...ja wyróżniona...hurraaa...pierwsze takie wyróżnienie...( doceniona została moja serduchowa ramka:):):))

Moja radość bezcenna;) ...i tak 15 minut cieszyłam się do monitora:D...dopóki nie przerwał mi dzwonek....poczta.... i od razu myśl, czy oni zawsze muszą dzwonić do mnie jak chcą wejść na klatkę( mamy fatalny sygnał domofonu - doprowadzający nieraz do furii)...ale nic, poszłam, otworzyłam Pani listonosz....a tu dzwonek do drzwi, otworzyłam a Pani wręcza mi paczkę mówiąc że do mnie...zdziwienie, zaciekawienie, może jakaś pomyłka. Paczka...ciekawe co to, nadawcę znam...ale nic nie wiem o jakiejś paczce...matko, czy ja zapomniałam o czymś, jakaś wymiana była...otworzyłam, a tutaj.....szał, prawie wyskoczyłam z kapci jak ujrzałam te cuda..

klosz do lampy naftowej którego sama nie mogłam znaleźć, jest cudny...wiem że na zdjęciu zmacany i brudny, ale nie mogłam się oprzeć pokusie:) Ja wszystko muszę najpierw obmacać, powąchać i dokładnie obejrzeć:)

oraz przecudnej urody kolczyki, kolorowe radosne i fantastyczne no...i zatęskniłam do wiosny patrząc na nie:)

 A sprawczynią mojego szczęścia jest  pewna fantastyczna osóbka, Aneta z Pracowni Agrafka.(Warto do niej zajrzeć i zobaczyć co ona potrafi nawyczyniać;))

Kochana bardzo, bardzo dziękuję Ci za tak fantastyczną paczkę, która cieszy od samego rana...i dzięki niej uwierzyłam że nie wszystkie poniedziałki są straszne:)

Przeogromna radość nastała, i nie wiem czy tak łatwo odpuści...

I jeszcze ostatnia rzecz którą chciałam się pochwalić:)

Świecznik który wygrzebałam jak byłam u Mamy:) ( tu jeszcze nie wyczyszczony...ale przyjdzie na to pora;))

Wygrzebałam ostatnio więcej rzeczy ale o tym następnym razem:)

A tutaj zdjęcie, jak wszystko się razem prezentuje:)

Szaleję ze szczęścia...nie wiem czy ogarnę;)

Mam nadzieję że nie zanudziłam i że dotrwałyście do końca mojego totalnie nieskładnego posta:)

Pozdrawiam was ciepło i życzę wielu szczęśliwych poniedziałkowych chwil:)

bardzo rozradowana i uśmiechnięta, Moniś-ka:)